063 surah
ھي سورة مَدَنِیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 11 آيتون ۽ 2 رڪوع آھن
تفھيم القرآن
مُترجم: سيد ابوالاعليٰ مودودي
اِذَا جَاۗءَكَ الْمُنٰفِقُوْنَ قَالُوْا نَشْهَدُ اِنَّكَ لَرَسُوْلُ اللّٰهِ ۘ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ اِنَّكَ لَرَسُوْلُهٗ ۭ وَاللّٰهُ يَشْهَدُ اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ لَكٰذِبُوْنَ 1ۚ
اي نبي! جڏهن اهي منافق تو وٽ اچن ٿا ته چون ٿا: "اسان شاهدي ڏيون ٿا ته تون بيشڪ الله جو رسول آهين"، هائو، الله ته ڄاڻي ٿو ته تون برابر سندس رسول آهين، پر وري الله شاهدي ٿو ڏئي ته اهي منافق ڪوڙا آهن
— سيد ابوالاعليٰ مودودياِتَّخَذُوْٓا اَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۭ اِنَّهُمْ سَاۗءَ مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ 2
انهن پنهنجن قسمن کي ڍال بڻايو آهي ۽ ان طرح اهي الله جي رستي کان پاڻ به رُڪيل آهن ۽ ٻين کي به روڪين ٿا، اهي ڪهڙيون نه بڇڙيون حرڪتون پيا ڪن
— سيد ابوالاعليٰ مودوديذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ اٰمَنُوْا ثُـمَّ كَفَرُوْا فَطُبِــعَ عَلٰي قُلُوْبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُوْنَ 3
اهو سڀ ڪجهه ان ڪري آهي، جو انهن ماڻهن ايمان آڻي پوءِ وري ڪفر ڪيو آهي، تنهنڪري سندن دلين تي مــُـهر لڳائي وئي، هاڻي اهي ڪجهه به نٿا سمجهن
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاِذَا رَاَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ اَجْسَامُهُمْ ۭ وَاِنْ يَّقُوْلُوْا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ۭ كَاَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ ۭ يَحْسَبُوْنَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ ۭ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۭ قٰتَلَهُمُ اللّٰهُ ۡ اَنّٰى يُؤْفَكُوْنَ 4
انهن کي ڏسندين ته سندن ڏيلَ (جسم) توکي ڏاڍا شاندار نظر ايندا. ڳالهائن ته ويٺو ٻڌ سندن ڳالهيون، پر حقيقت ۾ ائين آهن جو ڄڻڪ ٽيڪ ڏئي بيهاريل ڪاٺ جا بنڊ. هر ڪڙڪي کي اهي پنهنجي خلاف ٿا سمجهن. اهي پڪا دشمن اٿيئي، تنهنڪري انهن کان مڙيئي انديشو ڪر. الله جي مار پوينِ، اهي ڪيڏانهن پيا اُبتا ڦيرايا وڃن
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاِذَا قِيْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُوْلُ اللّٰهِ لَوَّوْا رُءُوْسَهُمْ وَرَاَيْتَهُمْ يَصُدُّوْنَ وَهُمْ مُّسْـتَكْبِرُوْنَ 5
۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته اچو ته الله جو رسول توهان لاءِ بخشش جي دعا گهري ته ڪنڌ ٿا موڙين ۽ تون ڏسين ٿو ته ڏاڍي وڏائي ۾ پئجي منهن موڙين ٿا
— سيد ابوالاعليٰ مودوديسَوَاۗءٌ عَلَيْهِمْ اَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ اَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ ۭ لَنْ يَّغْفِرَ اللّٰهُ لَهُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفٰسِقِيْنَ 6
اي نبي! تون کڻي انهن لاءِ بخشش جي دعا گهرين يا نه گهرين، مڙيئي ڳالهه ساڳئي آهي. الله انهن کي ڪڏهن به معاف نه ڪندو. الله نافرمانن کي هدايت واري واٽ هرگز نه وٺائيندو آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديهُمُ الَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ لَا تُنْفِقُوْا عَلٰي مَنْ عِنْدَ رَسُوْلِ اللّٰهِ حَتّٰى يَنْفَضُّوْا ۭ وَلِلّٰهِ خَزَاۗىِٕنُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَلٰكِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ لَا يَفْقَهُوْنَ 7
اِهي اُهي ماڻهو آهن، جيڪي چون ٿا ته رسول جي ساٿين تي خرچ ڪرڻ بند ڪري ڇڏيو تانته اهي ٽـڙي پکڙي وڃن. جڏهن ته آسمانن ۽ زمين جي خزانن جو مالڪ الله آهي پر اهي منافق نٿا سمجهن
— سيد ابوالاعليٰ مودودييَقُوْلُوْنَ لَىِٕنْ رَّجَعْنَآ اِلَى الْمَدِيْنَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْاَعَزُّ مِنْهَا الْاَذَلَّ ۭ وَلِلّٰهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُوْلِهٖ وَلِلْمُؤْمِنِيْنَ وَلٰكِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ لَا يَعْلَمُوْنَ 8ۧ
اهي چون ٿا ته اسان مديني واپس پهچون، ته جيڪو عزت وارو آهي سو بي عزت کي ڪڍي ٻاهر ڪندو، حالانڪه عزت ته الله ۽ سندس رسول ۽ مؤمنن لاءِ آهي پر اهي منافق نٿا ڄاڻن
— سيد ابوالاعليٰ مودودييٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تُلْهِكُمْ اَمْوَالُكُمْ وَلَآ اَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ ۚ وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ 9
اي ايمان وارؤ! توهان جا مال ۽ توهان جو اولاد توهان کي الله جي ياد کان غافل نه ڪن، جيڪي ائين ڪندا، سي ئي ٽوٽي ۾ پوڻ وارا آهن
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاَنْفِقُوْا مِنْ مَّا رَزَقْنٰكُمْ مِّنْ قَبْلِ اَنْ يَّاْتِيَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُوْلَ رَبِّ لَوْلَآ اَخَّرْتَنِيْٓ اِلٰٓى اَجَلٍ قَرِيْبٍ ۙ فَاَصَّدَّقَ وَاَكُنْ مِّنَ الصّٰلِحِيْنَ 10
جيڪو رزق اسان توهان کي ڏنو آهي ان مان خرچ ڪريو، هن کان اڳ جو توهان مان ڪنهن جو موت اچي سهڙي ۽ پوءِ هو چوي ته "منهنجا رب! جيڪر اڃان ڪجهه ٿورڙي ڪا مهلت ڏئين ها ته مان خير خيراتون ڪريان ها ۽ صالح ماڻهن ۾ شامل ٿي وڃان ها"
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَلَنْ يُّؤَخِّرَ اللّٰهُ نَفْسًا اِذَا جَاۗءَ اَجَلُهَا ۭ وَاللّٰهُ خَبِيْرٌۢ بِـمَا تَعْمَلُوْنَ ۧ11
حالانڪه جڏهن به ڪنهن جو عمل وارو مدو پورو ٿي ويندو آهي ته پوءِ الله ڪنهن کي به هرگز وڌيڪ مهلت نه ڏيندو آهي ۽ جيڪي به توهان ڪريو ٿا، الله ان کان پوريءَ طرح واقف آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودودي